Κάθε σύγχρονο κράτος που θέλει να βελτιώνει την ποιότητα ζωής και να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και τις ανάγκες των πολιτών του, πρέπει να προσφέρει στους πολίτες του, πρώτα και πάνω απ΄ όλα, ασφάλεια.
ΙΩΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΙΩΝΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Κάθε σύγχρονο κράτος που θέλει να βελτιώνει την ποιότητα ζωής και να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και τις ανάγκες των πολιτών του, πρέπει να προσφέρει στους πολίτες του, πρώτα και πάνω απ΄ όλα, ασφάλεια.
«Η εθνική συνεννόηση και η ταυτότητα στόχων στο Κυπριακό να καταστεί επιτέλους πραγματικότητα», τόνισε ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως κ. Ιωνάς Νικολάου, μιλώντας, σήμερα, στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητριανού, στη Φλάσου, όπου τελέστηκε το εθνικό και θρησκευτικό μνημόσυνο, των τριών αγωνιστών της Κύπρου, Ανδρέα Ζάκου, Γεώργιου Χαραλάμπους, και Γεώργιου Αντωνίου. Ο κ. Νικολάου επεσήμανε ότι κρίσιμη προϋπόθεση στο πλαίσιο της νέας προσπάθειας για το Κυπριακό, είναι να παρουσιαστούμε ως ενιαίο κοινωνικό και πολιτικό σώμα.
Ο κ. Νικολάου, στον επιμνημόσυνο λόγο του, υπογράμμισε ότι μπροστά στις συσσωρευμένες πολιτικές και οικονομικές αντιξοότητες, οφείλουμε σήμερα, να σταθμίσουμε επιτέλους τις προτεραιότητες των στόχων μας, των εθνικών και κοινωνικών μας οραματισμών και να επιχειρήσουμε το επί χρόνια μετέωρο βήμα, προς ένα αποτελεσματικό κράτους δικαίου, σε μια πραγματικά δίκαιη κοινωνία.
Και πρόσθεσε: «Σε ένα κράτος που οι ασθενέστεροι, οι πιο αδύναμοι, θα προστατεύονται από την ασυδοσία της άρχουσας ελίτ. Μιας ελίτ, που τα τελευταία χρόνια στο τόπο μας, αντί να νοηματοδοτεί με υγιή πρότυπα, παρασιτεί εις βάρος των υπολοίπων. Αυτή η περίοδος, η εποχή δηλαδή που οι ισχυροί επέβαλαν το θέλημα τους παραγνωρίζοντας το νόμο, έχει παρέλθει. Τα μηνύματα της Κυβέρνησης έχουν σταλεί και τολμώ να σας διαβεβαιώσω, ότι σύντομα η κουλτούρα της συγκάλυψης και της ατιμωρησίας, θα ανήκει οριστικά, στο παρελθόν.
Μετά τη τροχοδρόμηση της οικονομίας μας στις ράγες της σταθερότητας και της ανάπτυξης, η προσοχή μας στρέφεται επιτακτικά στο κορυφαίο μας εθνικό ζήτημα. Η προχθεσινή επανέναρξη των συνομιλιών, επιβάλλει ρεαλισμό και εγρήγορση. Όχι γιατί δεν πιστεύουμε στις διαπραγματευτικές μας ικανότητες, στο δίκαιο της πλευράς μας ή στη θέληση του λαού μας για επανένωση της πατρίδας μας. Αλλά επειδή, σε κάθε κρίσιμη ιστορική στιγμή για τον ελληνισμό, ξυπνούν τα φαντάσματα της διάσπασης, ξεφυτρώνουν τα ζιζάνια της διχόνοιας. Αυτό που απευχόμαστε, είναι να καταστεί η νέα προσπάθεια, μέσω του φανατισμού, όμηρος της κομματικής ιδιοτέλειας.
Το κλειδί της λύσης του κυπριακού, βρίσκεται κυρίως και ίσως αποκλειστικά στην Άγκυρα, καθώς και στο γραφείο του κυρίου Ακκιντζί. Όμως, σε μεγάλο βαθμό, επαφίεται και από την υπευθυνότητα που θα επιδείξουν και οι δικοί μας πολιτικοί ηγέτες. Εάν δηλαδή θα παράσχουν την απαιτούμενη στήριξη στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στις προσπάθειες που καταβάλλει για επανένωση της πατρίδας μας, ή εάν θα επιτρέψουν να μετατραπούν οι συνομιλίες για το Κυπριακό, σε όχημα εξυπηρέτησης κομματικών συσπειρώσεων.
Έχουμε τα νομικά όπλα και τις πολιτικές δεξιότητες να επηρεάσουμε τις εξελίξεις, να διαμορφώσουμε, εμείς, το μέλλον τις πατρίδας μας. Κρίσιμη όμως προϋπόθεση, είναι να παρουσιαστούμε σε αυτή τη νέα προσπάθεια, όχι απαραίτητα ομόφωνοι, αλλά ομόθυμοι. Ως ενιαίο κοινωνικό και πολιτικό σώμα. Για να καταστεί όμως η ομοψυχία και η ενότητα, πραγματικότητα, χρειάζεται πρώτα να συναισθανθούμε την εθνική μας ευθύνη. Να συνειδητοποιήσουμε δηλαδή, ότι 41 χρόνια κατοχής είναι πολλά. Ότι δεν θα υπάρξουν πολλές ακόμα ευκαιρίες για να διορθώσουμε την ιστορικά απαράδεκτη ανωμαλία. Της σφαδάζουσας από την ντε φάκτο διχοτόμηση, πατρίδας μας. Της επαίσχυντης παρουσίας χιλιάδων τουρκικών στρατευμάτων, λίγα μόλις χιλιόμετρα από εδώ που βρισκόμαστε σήμερα.
Ευελπιστούμε ότι αυτή μας η προσπάθεια, θα πλαισιωθεί από όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Ότι η εθνική συνεννόηση και ταυτότητα στόχων, θα καταστεί επιτέλους πραγματικότητα. Τα αποτελέσματα από τις τραυματικές εμπειρίες του διχασμού, είναι πολλά. Ας πρυτανεύσει λοιπόν, το συμφέρον της πατρίδας μας, έναντι κάθε σκοπιμότητας, στενά προσωπικής ή παραταξιακής.
Αυτό είναι το ιστορικό μας χρέος, έναντι στις απελθούσες και επερχόμενες γενεές των Ελλήνων της Κύπρου. Και σε αυτή μας την οφειλή, ας έχουμε αείποτε φάρο αγωνιστικότητας και έμπνευσης, τη ζωή και το παράδειγμα που μας καταλείπουν οι τιμώμενοι σήμερα ήρωες. Με την ευχή και την υπόσχεση, ότι θα σταθούμε αντάξιοι του παραδείγματος τους, ότι θα κάνουμε το παν για να επιστρέψουμε στην κατεχόμενη σήμερα Μόρφου, στην Κερύνεια και στην Αμμόχωστο, τιμούμε σήμερα την μνήμη τους».